Vieiros

De Deus é sabido que escribe dereito con reviraganchos e, por eso mesmo, nunca sabes a que carta está a xogar. Cousas que semellan serias nacen dun chiste e outras de pura carallada comezan cun decreto lei. Por eso, que Deus utilizara o festival de Eurovisión 2008 para dar un paso á fronte e apoiar a independencia da súa Terra Nai, colleume nas verzas, que queredes que vos diga. Xa sei, xa sei que hai moitos que pensan que estou sempre nelas. Nas verzas, digo.

Rusia gañou o festival. ¿Por qué tiña a mellor cantiga? Non, eso é o de menos. Gañou polo apoio masivo das ex-repúblicas soviéticas, que por algunha razón sentimental déronlle á súa irmá maior os saborosos tuelf poins (que veñen a ser coma doce puntos). Pois ben, se España quere volver a revivir os gloriosos días do Lalalá e Vivo Cantando, só lle queda un camiño: concederlle a independencia a Galiza, Catalunya e Euskadi, a cambio por suposto dos tuelf poins de cada unha delas no festival de Eurovisión, extremo este que podía quedar recollido por escrito nas cartas magnas das novas nacións. Así, e sumados ós xa acostumados de Portugal e Andorra, sumarían 60 poins amarrados, o que sería unha boa base para optar ó trunfo final. E se os andaluces tamén quixeran a independencia –que non o sei e teño as miñas dúbidas-, pois serían outros 12 poins que sumar.

Falou Deus, e fíxoo daquel xeito que lle é propio como galego. Agora o asunto está en que os mandatarios das Españas Una e Trina collan a mensaxe, que se cadra é moito pedir. Porque o espírito mesetario é directo e literal, e polo mesmo, pouco dado a ler entre liñas. Agora ben, se queren volver gañar o festival de Eurovisión xa saben por onde hai que pasar.