Vieiros

Teatro de rúa en Salem
O mércores saímos cedo cara a Salem. Hai só unha semana que estaba visitando o proxecto. Desta vez non poderemos ver ás beneficiarias directamente, é un proxecto demasiado sensible aínda. Pero si teremos a oportunidade de ver o teatro de rúa que se organiza nunha das aldeas de Omallur (un dos catro bloques do proxecto) para sensibilizar á comunidade da necesidade de cambiar as súas prácticas e percepcións de xénero.

Primeiro Sheila presenta o proxecto ao grupo na oficina e despois de comer marchamos á aldea onde xa teñen todo preparado para a obra. Diante do templo a xente senta, observa de pé, non perde ollo do traballo do grupo de teatro que combina as cancións e a danza con pequenas pezas de teatro que falan dos matrimonios adolescentes, do analfabetismo das mulleres.

Logo os monicreques toman a palabra para falar do infanticidio. As nenas e nenos miran abraiados o misterio dos bonecos que falan e algúns van á parte de atrás do teatriño ver como é posible tal maxia. Os monicreques contan a historia dunha muller que ten unha filla e como a queren obrigar a matala. Mais ao final o diálogo conduce a outra solución e a función remata mentres os meus ollos percorren o público infantil para comprobar a desorbitada cantidade de nenos que hai fronte a nenas. Iso só demostra o procedente dos monicreques.

Aire fresco
Cando o bus comeza a reptar pola montaña arriba xa case está caendo a noite. Mais aínda así as vistas non deixan de estenderse por debaixo das abas ata un aparente infinito de chaira. Decátome de que hai 14 anos que non subo máis alto có Mallakotai, só a primeira vez que estiven na India visitei unha estación de montaña, Ooti, un deses lugares que a colonización inglesa habilitou para que as súas brancas peles non cocesen nas chairas. Yercod é outro deses lugares, agora baleiro de rostros pálidos e cheo de turistas indios. O cambio de temperatura é abraiante, fáiseme estraño notar frío na pel. Estraño o verde intenso e as vistas. Os xardíns cheos de plantas de todo tipo, o lago onde podemos ir en botes de pedais.

A mesma sensación
Cada visita á escola de tránsito recibe sempre a mesma reacción. A de comprender que cando falamos de traballo infantil é destas vinte caras das que falamos, estas minchas que xa estaban traballando en talleres poñendo parafusos ou na casa coidando da familia. As nenas e os nenos ensinan con orgullo os seus traballos manuais e tamén demostran como saben ler. Son moitas as veces que teño visitado as escolas que PDI ten en marcha co goberno e cada vez as nenas e nenos son diferentes pero sempre marcho coa mesma sensación de indignación profunda, cos ánimos renovados para loitar coas persoas que no meu entorno aínda insisten en mercar en Zara (a pesar de todas as miñas argumentacións e cabreos) ou noutras empresas de roupa sucia (pero esta é a nosa, a Galega, así que máis responsabilidade aínda).

Porque eu polo menos non podo esquecer as súas caras, as súas ilusións agora retomadas, rachadas por un traballo que non lles corresponde para producir na estupenda sociedade de consumo que tanto veneramos coa devoción dun deus todopoderoso. Porque no noso mundo todo pode cuestionarse menos o consumo. Estas nenas e nenos obrígannos a cuestionalo. A min todos os camiños me levan de volta aquí.




Crónicas anteriores:

• "Durante estes días decateime do moito máis fácil que me resulta o entendemento coas feministas do sur"(1)
• Fai falta que escoite moita xente máis(2)
• A interferencia(3)
• Aquí todo o mundo casa antes dos 25 e se non o fas aí quedaches(4)
• Reconciliarme con esta costa que agora semella tan calma(5)
• Non só os cartos(6)
• Actividades altamente perigosas(7)
• Conexións(8)
• O traballo que custa ser rebelde(9)
• De culebrón, cinema e documental(10)
• Vivía sometida a guerra no seu fogar(11)
• Definitivamente, as cousas cambian(12)
• Hoxe vin...(13)
• Non hai ningún motivo para levar unha vida de violencia(14)
• Acaba de casar e xa lle prohibiron traballar(15)
• Por iniciativa propia(16)
• Conseguiu que a muller poida saír(17)
• E as mulleres falan de política(18)
• Infanticidio feminino(19)
• A presión foi tanta que acabou desterrando a filla(20)
• A importancia de argumentar(21)
• Apoio emocional(22)
• Romperlles as costas(23)
• Preparando o Vanakkam(24)
• Houbo unha época na que as cousas eran diferentes para ela(25)
• na corda frouxa do xénero(26)
• Funcionariado(27)