Vieiros

Media ducia de nomes corricaran polos mentideiros ourensáns como posíbeis substitutos de Manuel Cabezas á fronte do PPdeG ourensán. Ben é certo que, para ser estritos, á fronte real dos populares ourensáns hai un único líder: o presidente da deputación de Ourense, Xosé Luís Baltar.

Complicacións pos-sucesorias en territorio Baltar
Os tirapuxas sucesorios quixeron que o tan hábil como flexíbel patrón dos populares da provincia lle garantise a Núñez Feijoo un relevo sen estridencias. A conversión de Baltar ao oficialismo logo do pulso de despedida a Manuel Fraga garantiu unha inesperada oportunidade para o reaxir do PP ourensán. Boinas, birretes e boirretes tiveron a ocasión de pactar equilibrios, consensuar un relevo sólido e parchear as fendas internas que contribuían á perda de cota na cidade. Máis non foi tan simple.

Constatado que, despois dun longo enfrontamento con Baltar, Manuel Cabezas renunciaba a repetir candidatura, na busca de relevo abrollaron varios nomes: o presidente da patronal local, Francisco Rodríguez, os médicos Miguel Pérez e Rosendo Fernández, mesmo o fillísimo Xosé Manuel Baltar. O dedo baltarista tamén tiña os seus vetos claros, coma é o caso de Inmaculada Rodríguez, valor crecente no seu momento entre a nova fornada popular e dimitida polas presións desde o trono deputacional.

Xa que logo, o protagonismo sucesorio correspondeulle finalmente a Enrique Nóvoa, até daquela concelleiro de urbanismo, e lastrado de irregularidades derivadas da súa actividade no sector da construción. Os prognósticos máis optimistas non lle garanten que poida seguir o ronsel das tres maiorías absolutas gañadas por Cabezas desde 1995.

PSdeG: A indefinición cómoda mentres se recompoñen pezas
Vai para seis anos que a dirección do PSdeG lle meteu man ao fervedoiro do socialismo ourensán disolvendo a agrupación local e abrindo un trebón que aínda non escampou. Ás portas das eleccións de 2003 o candidato Abelardo Gabriel facía espantada e a cubrir oco chegaba improvisadamente Francisco Rodríguez. Das urnas, o PSOE saía como terceira forza. Ao ex candidato socialista, Antón Troitiño, quen daquela quedaba apenas a unha presa de votos de conseguir representación no Concello cunha lista independente, atribuíanlle a responsabilidade de minguar a saca do PSdeG local.

Mais no último treito, o PSdeG non deixou de acumular boas cifras en cada cita coas urnas. O efecto Zapatero en 2004 ou o impulso cara ao cambio de goberno en 2005, insinuaron gorentosas perspectivas entre os socialistas ourensáns. A estratexia local baséase nesa inercia externa: o poder gañado fóra da cidade inxecta doses de comodidade mentres van encaixando outra vez as pezas do partido. Porén, desta volta o factor Troitiño xogará tamén no escenario, con renovada estratexia e apuntado agora á marca do Partido Galeguista. A cota que tire do espazo electoral socialista podería ser importante no reparto final dos equilibrios municipais.

BNG: Confiados en facer baza sen xogar o ás
Alexandre Sánchez Vidal liderou o BNG ourensán durante unha traxectoria de incremento continuo de apoios. En 2003 as urnas concedéronlle unha das subas significativas que o BNG tivo no contorno urbano, alén do forte salto de Tello na Coruña, podendo así exercer o liderado opositor a Cabezas durante este tempo.

E porén, os nacionalistas manexaron durante algunhas semanas unha carta importante cara ao combate ourensán: a de Alfredo Suárez Canal. No empate técnico que algúns vían entre a oposición municipal, o actual conselleiro do Medio Rural aparecía coma un factor decisivo para virar a loita en favor do Bloque. Con todo, a confianza da executiva nacionalista no actual voceiro no Concello queda avalada polo empurre da relevante compoñante ourensán na propia Xunta. O protagonismo político dos ourensáns a nivel galego, con Anxo Quintana á cabeza, turra forte en favor da oportunidade para o nacionalismo na cidade das Burgas.

Movéndolle os marcos ao PPdeG
Socialistas e nacionalistas non escatimarán esforzos. O PSdeG xa abriu oficialmente a campaña en Ourense coa presencia do secretario xeral, Emilio Pérez Touriño. E o BNG escolleu Ourense para pechar campaña, con presencia do voceiro nacional, Anxo Quintana.

Unha reedición dos malos resultados nas urbes nos comicios anteriores unida á caída do fortín ourensán sumaría un balance complicado de xestionar para o PPdeG. Os delicados equilibrios locais entre o sector Feijoo e o sector Baltar estragaríanse. E a perda do poder na cidade implicaría ademais unha fenda aberta no celeiro que máis gran electoral vén acubillando para os de Núñez Feijoo. Nesta batalla os populares sacarán toda a artillería para espantar os ratos que veñen roer no barrelo ourensán do partido. Así por exemplo, será a única cidade onde estea durante a campaña o líder en Madrid do partido, Mariano Rajoy. Até o 27M a ferventía política fará subir as temperaturas políticas un chisco máis do habitual a pé das Burgas.