Vieiros

 

O presente Plano Galego de Acuicultura pretende “determinar as condicións xerais para o futuro desenvolvemento da acuicultura mariña en terra” (SIC). No entanto, ao longo da súa exposición fálase continuamente de “sector acuícola” e “acuicultura galega” asumindo a representatividade dun sector no que a acuicultura en terra, nomeadamente a de peixes planos, representa unha mínima parte –concretamente o 1,8%- da producción total (4.000 Tm fronte a 222.000 Tm, datos de 2002) dun sector dominado pola acuicultura a flote e os parques de cultivo de moluscos.

Por isto mesmo, dubidamos do carácter estratéxico do vixente plano sectorial por canto responde ás necesidades dunha mínima parte dun sector económico –a acuicultura mariña en terra- esquecendo a aportación, esta sí verdadeiramente estratéxica, da acuicultura a flote e dos parques de cultivo que representan o 98,2% do total da producción e ocupan directamente a unhas 10.000 persoas, fronte ás 520 da acuicultura en terra.

Resulta pois incomprensíbel o esquecemento da “parte do león” dun sector económico fulcral para a economía galega, baseado noaproveitamento dos recursos autóctonos, xerador do 95% do emprego do sector e maioritariamente composto por profesionais, asociacións de produtores/as, confrarías e pequenas empresas de capital galego.

Entendemos que non está xustificado a elaboración dun plano sectorial que ven a ordenar só unha pequena parte dunha actividade, a acuicultura mariña en terra, con producións comparativamente moi baixas, produtos menor valor engadido, que non contribúe a poñer en valor os recursos mariños do litoral galego, xera poucos postos de traballo e está dominado por unhas poucas corporacións transnacionais.

O feito de que os proxectos sectoriais derivados deste plano conten ademáis cunha subvención pública que pode acadar até o 40% do investimento total, e tendo en conta a baixa xeración de traballo e a pobre contribución económica en comparación coa explotación dos recursos autóctonos, móvenos a afirmar que a acuicultura industrial en terra en absoluto contribúe ao desenvolvemento sustentábel social e económico de Galiza, mais sí ao desenvolvemento das importantes plusvalías das empresas do sector, sustentadas por todos nós.