Até onde non chega "o sistema de navegación" conduciu a reporteira Lydia Itoi, por terras de Cerdedo. Reparen na perspectiva EUA a pé de cocido.
Cara á parroquia de Vilar, con 46 veciños, a pé de Cerdedo, a reporteira estadounidense Lydia Itoi desprazouse a zonas de esgrevios bosques con "cabalos e xabarís salvaxes" e sen hotel nin restaurante á vista para escribir sobre o lugar de onde procede a familia de seu home.
"A miña face xaponesa e o meu acento fanme unha marciana", confesa, destacando o bo recibimento dos veciños. Á beira dela, seu compañeiro venezolano Alberto é recibido como fillo do lugar: "Non me lembras?" dille seu tío avó Odilio Torres, "o pai do teu pai, que en paz descanse, era irmán de meu pai".
"Ningunha comida pode ser mellor expresión de Vilar ca o cocido, nun lugar onde os veciños comeron cocido durante xeracións", relata, "non é tempo para preocuparse polas calorías, o cocido é máis ca unha cea. É un ritual no gume dun sacramento, un labor de amor nun pote". "Cando lle falo do sushi, ela dime: somos pobres, pero cando menos cociñamos o noso peixe!".
Poden ler o artigo completo en Time.