Os académicos galegos Xosé Manoel Núñez Seixas e Pilar Cagiao Vila xunto ao presidente do Consello da Cultura Galega, Ramón Villares, protagonizaron unha mesa redonda na cidade de Bos Aires.
Un día antes do inicio das Xornadas Buenos Aires Gallega: Inmigración, pasado y presente, os tres historiadores galegos convidados analizaron este luns a significación do exilio cara a Bos Aires de milleiros de homes e mulleres de Galiza nos dous séculos pasados. A mesa redonda, organizada polo colectivo de galegas na diáspora Herbas de Prata, xunto coa Federación de Sociedades Galegas da República Arxentina e a Biblioteca Galega de Bos Aires, contou coa presenza do presidente do Consello da Cultura Galega, Ramón Villares; o profesor de Historia Contemporánea de la Universidad de Santiago de Compostela (USC) e investigador Xosé Manoel Núñez Seixas; e a profesora e integrante do Arquivo da Emigración Pilar Cagiao Vila.
A mesa redonda tivo lugar no salón Arturo Cuadrado que se atopa no primeiro andar do pazo da rúa Chacabuco 955, no barrio San Telmo, baixo o título "El exilio gallego en Buenos Aires y su significación histórica". A actividade, de balde, permitiu tamén presentar na cidade arxentina o libro "O exilio galego de 1936: Política, sociedade, itinerarios", dos académicos Núñez Seixas e Cagiao, que saiu do prelo o ano pasado, publicado por Edicións do Castro e o Consello da Cultura Galega.
A presentación foi unha oportunidade única de escoitar no mesmo sitio a tres dos máis importantes académicos galegos. Ramón Villares é catedrático de Historia Contemporánea na USC, director en Galiza da Universidade Internacional Menéndez Pelayo, autor de máis de setenta publicacións, e preside hoxendía o Consello da Cultura Galega. Pola súa banda, Núñez Seixas é, sen dúbida, o historiador que con maior compromiso e rigor ven traballando na memoria da diáspora galega na Arxentina. Entre os seus libros sobre o tema, salientan o clásico "La Galicia Austral: La inmigración gallega en la Argentina" (2001) e "O inmigrante imaxinario. Estereotipos, representacións e identidades dos galegos na Arxentina, 1860-1940" (2002). Por último, Cagiao Vila é doutora en Historia, profesora na USC e autora dun dos libros máis reveladores sobre as mulleres e a emigración "Género y emigración: las mujeres inmigrantes gallegas en la Argentina".
O colectivo Herbas de Prata (nome que remite a un dos seis poemas galegos escritos polo poeta Federico García Lorca) xurdiu da vontade dun grupo de galegas emigradas e descendentes de xuntarse para traballar por e para as mulleres non só dese colectivo. Fundado no ano 2006, achega a mulleres de todas as idades, todos os intereses e todas as profesións.
Pola súa banda, a Biblioteca Galega de Bos Aires é a primeira fóra do Estado. Dende a súa inauguración, hai poucas semanas, a cidadanía bonaerense pode gozar da lectura en sala e o préstamo a domicilio de doce mil exemplares que integran o acervo arquivístico e bibliográfico.
Finalmente, a a Federación de Sociedades Galegas da República Arxentina, que está levando adiante unha serie de actos conmemorativos polo seu 85 aniversario, naceu en 1921 e foi durante moitas décadas o guieiro para os sectores republicanos e de esquerda dos inmigrantes na Arxentina. Influíu na política galega nos anos 30 do século pasado, durante a Segunda República, xa que varias das persoas que a dirixían e máis os seus textos tiñan unha forte presenza entre correntes coetáneas do nacionalismo e da esquerda.