Vieiros

Un ano máis, este sábado 19 de maio xuntámonos algunhas persoas en Cacabelos para xantar no restaurante de sempre, non sen antes homenaxear á nosa maneira a Fernández e Morales. Uns limpamos a súa tumba deixándoa minimamente decorosa, outros puxéronlle unha rosa ben bonita e fresquiña ela, algún sacou unhas fotos vindo dun Vigo ben distante cun esforzo que os nativos moito agradecemos.

Este ano eramos menos ca nos anteriores, pero a cambio saíron máis proxectos. Os Xarmentos conseguiron contactos, os armenios argallaron algunha incorporación a ese misterio seu algo arriano, un editor presente mostrou vontade de poñer en camiño algunhas ideas e necesidades fernandezemoralianas, e os bercianos presentes xa planificaron o seguinte Banquete, onde os asistentes recibirán un agasallo sorprendente. Máis proxectos houbo, pero imos deixalos aí, nese zampocho do invisible, mentres se fan realidade.

E confirmamos que os negrillos continúan a medrar, a cada día máis altos. Secar secaron todos, pero recuperar tamén se recuperaron. E toda esta recuperación do negrillo coincidiu tamén coa de Antonio Fernández y Morales. E os do Banquete queremos que volvan os dous, pero para quedar. E niso traballamos, e banqueteamos.