A veciñanza das Terras de Turonio e do Morrazo manteñen cadansúa loita contra da especulación urbanística e a famosa burbulla inmobiliaria. Semellaba que a xente tomara conciencia logo de bater de fociños coa crise financeira mundial, que no Estado español foi axigantada coa “burbulla urbanística”. Mesmo parecía que a propia caste política decidira minguar o seu axitado interese na construción. Mais polo pan, baila o can.
A loita do pobo de Cangas xa é histórica, xa che escomeza a inicios dos noventa, cando fora aquilo do Bochechón (Lois Pena)que mobilizou a toda a veciñanza cun resultado vitorioso. Arestora, dentro do goberno tripartito (BNG-PSOE-ACE), hai algunhas posturas máis encalladas no neolítico da política urbanística, potenciando o silencio cómplice dun Xuncras que traizoa o pacto de goberno. Hai calma chicha no Salgueirón logo dunhas semanas de mobilización, secundadas só pola ACE como organización política electa, quen ten a responsabilidade na área de urbanismo. Decotío se mobilizaron pequenos grupos de persoas, artífices da paralización das obras, para deter as escavadoras e camións que viñan pola Congorza. Hoxe xa non poden pasar grazas a teima da ACE de dar validez aos informes do arquitecto municipal, que recomendaba a prohibición de paso a vehículos pesados. O pobo segue vixiante.
En Terras de Turonio zurrichara nova seiva contra a “marbellización” do Val Miñor hai uns poucos anos. O pobo, en Nigrán, até ocupou a casa consistorial perante a xordeira desa caste de filisteos que gobernan. Logo os especuladores alentaron a queima do coche dun concelleiro contrario ao PXOM coa conseguinte reacción popular. En Gondomar, o alcalde Carlos Silva, fora denunciado por prevaricación e delitos urbanísticos. Foi xulgado e condenado a dous anos por delitos urbanísticos. Aquela maré miñorana non quixo sosegar e trocou a situación.
Aínda todo, o poder dos cartos é enorme. A miseria ética que circundea os cabazos baleiros duns delincuentes morais favoreceron unha moción de censura contra o goberno en minoría do BNG. O pobo retorna á mobilización: asembleas populares, debates, mobilizacións, proclamas... Quere respecto á súa vontade. Non lle presta a traizón. Para máis burla resulta que Martín Urgal (PP), promotor da moción de censura que conta co apoio dos concelleiros do PSOE e Move Gondomar, é propietario dun hotel inacabado cun proceso aberto de demolición por ilegalidade urbanística no termo municipal de Gondomar e está vencellado á promotora inmobiliaria Prodein Val Miñor.
A responsabilidade no goberno débese amosar na súa praxe. O perigo do retorno ao poder da dereita centralista e cavernícola, celtibérica que diría o outro, debe ser motivo de reflexión. O PSOE debería actuar con contundencia contra os felóns (supoño que o pacto PP-PSOE non responde ao esquema resultante en Euskadi) e o BNG postularse firmemente contra o porto deportivo de Massó, como fixera denantes das eleccións, sen miramentos a Caixanova e o Grupo Puentes y Calzadas. Non se poden agrandar as fendas que o PP empregará para mutilar internamente o goberno municipal e catapultarse ao poder. O populismo da dereita évos de sobra coñecido e estarán agora como ratos enriba dun queixo.
A desfeita da ética política nestes concellos, por parte de dous partidos que cogobernaron Galiza, é un grave risco para un pobo engulipado polo máis esperpéntico da espenuca centralista cun proceso avanzado de glotofaxia.
Amordiquen aos seus.
Naceu no barrio de Coia (Vigo) en 1984. Licenciado en Filoloxía Galega, ten publicado artigos en diferentes xornais e revistas culturais galegas cunha variedade temática. »